In de weken voorafgaand aan de Kennisavond van 14 maart schrijft Roos van Kappel telkens een stukje voor onze site. Hierbij gaat ze in op de paardenpersoonlijkheden en geeft je alvast een aantal tips.
Deel 1:
Eens in de zoveel tijd kom ik verdrietig thuis als ik bij mijn paarden ben geweest. Er zijn weinig dingen
in mijn leven die me zo kunnen frustreren als miscommunicatie met één van mijn paarden.
Vroeger was ik dagelijks gefrustreerd. Mijn eerste eigen paard Poca kwam in mijn leven toen ik 25
was. Ik was jong, onervaren en in Poca’s ogen ongetwijfeld extreem ongeduldig. Poca was op en top
vluchtdier. Poca reageerde heel erg instinctief en deed altijd dat wat zij dacht dat ze doen moest om
zichzelf veilig te houden. Poca hield geen rekening met mij. Nogal terecht denk ik want ik hield ook
verdraaid weinig rekening met haar. Wist ik veel dat een paard een vluchtdier was.
Poca’s eigenwijsheid dwong me op zoek te gaan naar manieren om haar beter te begrijpen. Want
haar dwingen had ik echt al wel geprobeerd en dat hielp helemaal niet. Sterker nog, hoe ‘strenger’ ik
werd hoe meer Poca zich gedroeg als vluchtdier. Kansloos en super frustrerend.
Mijn grote geluk was dat ik heel erg ziek werd. Zo ziek dat ik Poca’s zadel niet meer op kon tillen en
alleen nog maar wat kon doen met haar op de grond. Op dat moment vond ik Parelli Natural
Horsemanship. Een methode die mij als roofdier leerde om te gaan met Poca, die een echt vluchtdier
was.
Ik verslond de Parelli dvd’s. Ik ging overal op cursus. Ik werkte 1,5 jaar voor een Parelli instructeur en
ik ging een maand naar het grote Parelli centrum in Colorado in Amerika. Ieder brokje kennis dat ik
op deed, gebruikte ik om Poca beter te begrijpen.
Ik leerde kijken naar paarden. Ik leerde hun gedrag te interpreteren. Ik leerde wat paarden nodig
hebben. Ik leerde om op het juiste moment de juiste vraag te stellen. Ik leerde over paarden en ik
leerde vooral heel erg veel over mezelf. Ik leerde om mezelf dienstbaar op te stellen om zo het beste
uit het paard te kunnen halen. En nu gebruik ik veel van mijn tijd om andere mensen te helpen met
hun paarden.
Het is eigenlijk vrij makkelijk om aan je paard te zien wat hij nodig heeft. Paarden zijn namelijk heel
eenduidig. Die vertonen eigenlijk altijd hetzelfde gedrag in bepaalde situaties. Als voorbeeld; een
bang paard gaat nooit rustig staan grazen. De kennis die ik heb opgedaan deel ik met zoveel mogelijk
mensen. Ik gun namelijk iedereen een goede relatie met zijn paard.
Op 14 maart geef ik een lezing bij Kwalituur Paardenvoeding. Deze avond deel ik met de aanwezigen
hoe je in no-time kunt zien hoe het met je paard gaat en wat hij op dat moment nodig heeft. Ik focus
me deze avond op het leren lezen van je paard. Ik leg uit hoe je paardenpersoonlijkheden herkend en
wat je je paard te bieden hebt in welke situatie.
Heb je een lui-paard? Of heb je een paard dat graag loopt? Heb je een paard dat overal bang voor is?
Of heb je een paard dat eigenlijk alles wel best vindt? Alle verschillende paardenpersoonlijkheden
komen aan bod deze avond. Je gaat gegarandeerd naar huis met handvaten die de relatie met je
paard beter maken!
Deel 2:
Paarden zitten echt in ons. We houden enorm veel van ze en we willen het liefst beste vrienden zijn
met ons paard. Dat lukt ook best als alles van een leien dakje verloopt. Maar wat nou als je op bosrit
of wedstrijd bent geweest en je krijgt je paard niet meer in de trailer. Wat nou als je al tijden oefent
op de linkergalop en je paard blijft maar rechts aanspringen? Dan krijgen we frustratie.
Een mens dat gefrustreerd raakt is een nachtmerrie voor paarden. Want paarden zijn vluchtdieren en
die zijn van nature bang. Gefrustreerde mensen zijn meestal niet van het subtiele soort. En het is juist
op die momenten dat je je paard goed wilt kunnen lezen. Het is juist op die momenten dat je wil
kunnen overschakelen van frustratie naar kennis.
Met kennis kun je inschatten wat je paard nodig heeft. Want als je daar bij die trailer staat en je
denkt, mijn paard moet gewoon luisteren, ik ben de leider, dan heb je ongetwijfeld ‘gelijk’ maar
daarmee is je probleem nog niet opgelost. Je wilt aan je paard kunnen zien wat hij nodig heeft om
die trailer in te gaan. Je wilt namelijk gewoon naar huis. De enige manier om je probleem op te
lossen is als je kunt zien wat je paard nodig heeft. Als je in staat bent om je paard goed te lezen.
Maar wat valt er eigenlijk te lezen aan een paard? Wat wil je kunnen zien om vervolgens zo te
handelen dat welk probleem je ook hebt opgelost wordt. Twee simpele vragen en je hebt de helft
van de oplossing al in handen.
Vraag 1: Is mijn paard introvert of extrovert?
Vraag 2: Denkt mijn paard na of staat hij in de vluchtstand?
Kom naar de kennisavond van Kwalituur Paardenvoeding en ik leer je hoe je antwoord op deze twee
essentiële vragen zodat je van frustratie over kunt schakelen naar kennis.
Deel 3:
Een type paardenpersoonlijkheid dat redelijk frequent voorkomt bij recreatieruiters is het introverte
paard. Een introvert is meer bezig met zichzelf en zijn gevoelens dan met de buitenwereld. Een
introvert paard is ook een paard dat van nature niet zo graag beweegt. De reden dat dit type paard
meer voorkomt bij recreatie ruiters is dat recreatie ruiters graag ontspannen buiten rijden. Het
introverte paard past daar heel goed bij.
Een introvert paard moet je motiveren om zijn voeten te bewegen. Vroeger deden we dat met een
zweep en sporen. Tegenwoordig weten de meeste mensen gelukkig dat het ook anders kan. De
snelheid van de voeten van een introvert paard beïnvloed je via de mind van het paard. Kort door de
bocht gezegd: als het hoofd aan is, doen de voeten mee.
Nu is natuurlijk de vraag, hoe krijg je het hoofd van je introverte paard aan? Het antwoord is te
simpel voor woorden. Je moet het paard iets bieden waar hij iets aan heeft.
Een extrovert paard is een paard dat zich makkelijk en snel verbind met alles wat er in de
buitenwereld gebeurt. Hij ziet alles en reageert ook graag op alles. Om gek van te worden soms. Een
extrovert paard heeft meer motivatie in zijn voeten dan in zijn hoofd. Dit maakt een extrovert ook
meer geschikt voor wedstrijden dan een introvert. Een extrovert wil namelijk graag lopen. Het nadeel
van een extrovert is dat hij snel is afgeleid. Dus je moet tijdens het rijden wel in staat zijn om je paard
te leiden. Hij moet het stuur van zijn mind en zijn voetjes wel aan jou overdragen. Je zal niet de
eerste zijn die er op buitenrit achter komt dat de rem van je paard niet meer werkt.
De mind van het extroverte paard kun je leiden door belangrijker te zijn dan de buitenwereld.
Interessanter te zijn dan de buitenwereld. Nu is natuurlijk de vraag, hoe doe je dat? Ook hier is het
antwoord te simpel voor woorden. Je moet het paard iets bieden waar hij iets aan heeft.
Nieuwsgierig wat je een introvert en een extrovert paard kunt bieden? Kom naar de lezing over
paardenpersoonlijkheden op 14 maart bij Kwalituur Paardenvoeding en ik vertel je er alles over.
Komende vrijdag zal het laatste deel van deze gastblog online komen. Houd deze blog dus in de gaten!
Ben jij er bij 14 maart? Bestel je ticket hier.